Kako se urbani centri bore sa smogom, rastućim troškovima grejanja i hitnošću klimatskih akcija, geotermalna energija se pojavljuje kao čisto, lokalno rešenje za grejanje i hlađenje čitavih kvartova — bez dodatnog zagađenja vazduha.
Za razliku od kotlova na fosilna goriva koji emituju azotne okside, sumpor-dioksid i čestice, sistemi za daljinsko geotermalno grejanje koriste prirodno uskladištenu toplotu u Zemljinoj kori. Ovaj obnovljivi izvor obezbeđuje stabilnu, nisko-emisionu toplotu tokom cele godine.
Pariz, Francuska, ima jednu od najvećih urbanih geotermalnih mreža u Evropi, koja crpi toplotu iz podzemnih vodonosnika na dubini od 1,5 kilometara. Sistem obezbeđuje čisto grejanje za više od 250.000 stanovnika, zamenjujući hiljade kotlova na naftu i gas.
Rejkjavik, Island, gotovo u potpunosti koristi geotermalnu energiju za grejanje. Njegov sistem svake godine spreči emisiju od oko 110.000 tona CO₂, a istovremeno smanjuje nivo urbanih zagađivača na jedne od najnižih među svetskim prestonicama.
Minhen, Nemačka, snažno ulaže u geotermalne elektrane u okviru svog cilja da do 2040. godine postane grad koji u potpunosti koristi obnovljive izvore energije. Prvi projekti već su smanjili zagađenje česticama tokom zime, kada kvalitet vazduha obično opada.
Ovi primeri pokazuju da geotermalna energija nije samo tehnologija za ruralne ili vulkanske regione. Uz odgovarajuća ulaganja, čak i veliki gradovi mogu iskoristiti toplotu iz podzemlja, poboljšati javno zdravlje i povećati klimatsku otpornost. Zamenom zagađujućih izvora grejanja, geotermalna energija gradovima nudi dokazani put ka čistijem vazduhu i zdravijoj urbanoj budućnosti.